
Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν πηγαίνω στην Αίγινα, κατεβαίνοντας από το πλοίο είναι να σταθώ λιγάκι και να φέρω στο μυαλό μου όλες αυτές τις γεύσεις και τις μυρωδιές που από μικρό παιδί με ταξιδεύουν σ’ αυτόν τον μαγικό κόσμο της κουζίνας. Ξεχειλίζω από αναμνήσεις και γεμάτη συγκίνηση θυμάμαι το πρώτο φαγητό που έφτιαξα κάτω από τεράστιες φιστικιές με κλεμμένα σκέυη από την κουζίνα της γιαγιάς μου στο πρώτο μου αυτοσχέδιο φούρνο… “Κεφτεδάκια από λάσπη με σάλτσα από φρέσκα φιστίκια Αιγίνης και μακαρόνια από ξερά χόρτα”. Ακόμα θυμάμαι την γεύση του χώματος στο στόμα μου όταν τα δοκίμαζα για να δω αν θέλουν και άλλο αλάτι!
Στην Αίγινα δεν θα βρείτε καμιά τρομερή ψαγμένη ταβέρνα για να φάτε, αλλά θα απολαύσετε το πιο ωραίο ραβανί που έχετε δοκιμάσει ποτέ, τα πιο αυθεντικά αμυγδαλωτά με φιστίκι Αιγίνης, το πιο κολασμένο αρμενοβίλ και το πιο κλασσικό ξεχασμένο σουβλάκι με μπιφτέκι (και όχι κεμπάμπ!), λαδωμένη πίτα και τίγκα στο τζατζίκι!
Ξεκινάω με το ραβανί που είναι must! Το ραβανί του Παγούδη θα το βρείτε στην οδό Σπ. Ρόδη 47 τηλ. 22970 26435. Εκεί να δοκιμάσετε επίσης γαλακτομπούρεκο και σπιτικές καριόκες που τις φτιάχνει η πιο γραφική γιαγιά που έχετε συναντήσει ποτέ…, της οικογένειας Παγούδη. Παλιά όταν εγώ ακόμα ήμουν πολύ μικρή, την δεκαετία του ’80 οι γονείς μου μαζί με όλη την υπόλοιπη Αίγινα που ξενυχτούσε στην μία και μοναδική disco του νησιού Οινόη μαζευόντουσαν ξημερώματα έξω από το μαγαζί του Προκόπη Παγούδη περιμένοντας να ανοίξει για να φάνε ραβανί και να ισιώσουν από το αλκοόλ!
Συνεχίζω με τα αμυγδαλωτά και το αρμενοβίλ που θα τα βρείτε στο πασίγνωστο Αιάκειον. Δεν χρειάζεται να σας πώ που θα το βρείτε γιατί είναι η πιο γνωστή καφετέρια-ζαχαροπλαστείοτου νησιού και από τις πιο παλιές στο λιμάνι της Αίγινας. Θα δοκιμάσετε όλα τα αμυγδαλωτά αλλά τα καλύτερα για μένα είναι αυτά με το ολόκληρο και Όχι ψημμένο φιστίκι Αιγίνης. Για το αρμενοβίλ δεν έχω να πώ τίποτα! Απλά δοκιμάστε το.
Τελευταίο και καλύτερο είναι το τρομερό, πραγματικό σουβλάκι Ο Μαύρος Γάτος. Δεν έχει αλλάξει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου! Η πίτα full λαδωμένη, το μπιφτέκι σπιτικό, οι πατάτες σπιτικές (οοο ναι!), το τζατζίκι τόσο πολύ που ξεχειλίζει από παντού και πάντα λερώνεσαι (όσες χαρτοπετσέτες και να πάρεις…) και το καλύτερο ακόμα δεν σας το είπα… Είναι δίπλα σ’ένα από τα 3 cinema’s του νησιού, οπότε βλέπεις ταινία μαζί με σουβλάκι… διπλή ευχαρίστηση και μην ανησυχείτε το κάνουν όλοι!